Wat is een geurspoor
In de kennisbank van deze website wordt uitgelegd wat persoonsgebonden geur is.
Daar schreef ik al dat een mens ca. 40.000 cellen per minuut verliest. Best wel veel. Stel dat je 15 minuten ergens op een bepaalde plek blijft staan om bijvoorbeeld je telefoon te checken. Dat zijn dus 15 X 40.000= 1.800.000 cellen.
Sta je op een windvrije hoek, dan ontstaat er een grote geurpoel die als een soort koepel om je heen is. Waait het een beetje dan wordt die koepel weliswaar dunner, maar ook vele malen groter. Hoe groot, is voor ons mensen moeilijk te meten.
In de illustratie hieronder zie je een kleine impressie van het ontstaan van een geurpoel als er geen noemenswaardige wind is.
Nu blijft een mens niet altijd op een punt en als hij zich beweegt verspreid die geur zich natuurlijk en ontstaan er een geurspoor (een trail).
Waar blijft die geur dan?
De omgevingsinvloeden zoals welke kleding men draagt, de temperatuur, luchtvochtigheid en wind bepalen weer waar en hoever van de mens vandaan deze geur op de grond belanden of aan planten, bomen blijven plakken.
Beweegt een mens zich dan verspreidt hij de geur als een soort sliert achter zich aan. Dit geurspoor of trail kan men ook "verloren lichaamsgeur" noemen.
Deze verdwijnt in de ruimte en wordt steeds ouder. Met het ouder worden verandert de geur ook. De gevoelige neus van de hond signaleert dat en bepaald hierdoor de richting van het geurspoor, de trail. Hieronder zie je het uitgebeeld op een tijdslijn.
Om het duidelijker te maken is de verse geur lichter van kleur.
Als het bijvoorbeeld hard waait ligt het geurspoor van een mens soms meters verwijderd van de route die gelopen is. Ook de snelheid waarmee iemand loopt, kan bepalend zijn. Verplaatst die persoon zich snel, dan zal de geur zich dicht bij de voetstappen aan de bodem hechten, loopt de persoon langzaam dan verspreidt de geur zich over een groter oppervlak.
Meestal verzamelt de geur zich net boven de grond, in hoekjes, aan struiken en ander gewas.
Soms zie je de honden dan ook meters naast de oorspronkelijke route die de persoon heeft gelopen speuren.
Stel dat een mens, "de runner" genaamd bij onze trainingen, niet alleen rechtuit loopt.
De runner maakt een bocht, dan gebeurt er wat anders met de geurstroom. In de hoek komt namelijk meer geur van die persoon te liggen en die verspreid zich.
Complexer wordt het als de wind van achteren waait. Dan wordt de relatief oudere geur over de versere geur heen geblazen.
Ook hier moet een mantrailhond mee dealen en uitzoeken waar het geurspoor loopt en in welke richting.
En dit is maar 1 klein onderdeeltje van al die complexiteit die de mantrailhond tijdens zijn werk tegenkomt. Gaandeweg krijg je steeds meer respect voor hun neuzen, kennis van geuren en geursporen vervolgen.